Με τη συγκλονιστική τραγωδία του Ευριπίδη, Μήδεια, παραγωγή του Θεάτρου ΕΝΑ σε συνεργασία με το Θέατρο VERSUS, ανοίγει η φετινή αυλαία του «Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος». Στην αριστουργηματική αυτή τραγωδία, η οποία πραγματεύεται την τελευταία πράξη της παθιασμένης σχέσης του Ιάσονα με τη Μήδεια, ο Ιάσονας αποφασίζει να εγκαταλείψει τη σύζυγό του για να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα και η προδομένη Μήδεια τον εκδικείται με τον πιο σκληρό τρόπο: τη δολοφονία των παιδιών τους.
▪ Η παράσταση θα συνοδεύεται από αγγλικούς υπέρτιτλους
Περίληψη
Η Μήδεια, κόρη του Αιήτη, βασιλιά της Κολχίδας και εγγονή του Θεού Ήλιου, εγκαταλείπει τον πατέρα της και σκοτώνει τον αδελφό της για να βοηθήσει τον Ιάσονα να πάρει τον θησαυρό της οικογένειάς της, το Χρυσόμαλλο Δέρας. Ως επιστέγασμα όλων αυτών, μένει πιστή σύζυγος και αποκτά μαζί του δύο γιους. Αυτός όμως την προδίδει και την αδικεί. Θέλει να την αφήσει και να παντρευτεί τη νεαρή κόρη του Κρέοντα, βασιλιά της Κορίνθου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Κρέοντας διατάζει την εξορία της από τη χώρα.
Απελπισμένη, κατορθώνει να πείσει τον Κρέοντα να της επιτρέψει να παραμείνει στη χώρα ακόμα μια μέρα. Ο Ιάσονας προσπαθεί μάταια να της αποδείξει ότι αυτό που κάνει είναι για το καλό της και για το καλό των παιδιών της. Η Μήδεια καταστρώνει σχέδιο με το οποίο σκοτώνει όλους όσοι έχουν σχέση με τον Ιάσονα: την κόρη του Κρέοντα και τον ίδιο και τέλος, τα δύο παιδιά της. Όταν ο Ιάσονας αποφασίζει να ανταποδώσει την εκδίκηση, τη βλέπει ψηλά στον ουρανό πάνω από το παλάτι να φεύγει με πύρινο άρμα που της είχε στείλει ο παππούς της, ο βασιλιάς Ήλιος. Η εκδίκησή της είναι πλήρης, όταν δεν αφήνει τον Ιάσονα να αγγίξει καν τα νεκρά κορμιά των παιδιών τους.
Ο Ευριπίδης εστιάζει στον τόπο και στον χρόνο του δράματος, ξεκόβοντας τη φιγούρα της Μήδειας από το μυθολογικό πλαίσιο. Η Μήδεια του Ευριπίδη είναι μια γυναίκα που ενεργεί υποκινούμενη αποκλειστικά από έρωτα∙ από τον έρωτά της προς τον Ιάσονα και αυτή της η ιδιότητα είναι τόσο ιδιαίτερη που την κάνει να ξεκόβει από το γένος των ανθρώπων.
Αυτή η τραγωδία είναι μια αριστουργηματική παρουσίαση του πάθους με τις μυστικές πτυχές και εσοχές του. Ο Ευριπίδης ανοίγει ένα νέο κόσμο στην τέχνη και μας δίνει μια πιο κοντινή οπτική του παθιασμένου συναισθήματος, τόσο στην πιο αγνή του μορφή αλλά και στις ακραίες εκτροπές του, από τις οποίες οι άνθρωποι ελέγχονται, ή βασανίζονται ή καταστρέφονται.